บทที่ 736 ทั้งสองคนได้รับการช่วยชีวิตแล้ว

เมื่อเห็นเช่นนี้ เนลล์ก็เลยไม่สนใจ ขณะที่เธอพาแนนซี่ไปที่โต๊ะและรับประทานอาหารร่วมกัน ชายอีกคนผ่อนคลายเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าเนลล์ปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมของพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว เขาดีใจมากขึ้นเมื่อเนลล์ตอบคำถามสองสามข้อที่เขาถามเธอที่โต๊ะ เนลล์มองดูเกรกอรีด้วยสายตาที่มีความหมาย เกรกอรีเข้าใจแต่ไม่ได้ตอบเธอทันที กลับแสร้งทำเป็นไม่เห็นและหันไปทางอื่น เนลล์หงุดหงิดเล็กน้อย จ้องเขาแต่เธอไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ หลังจากที่พวกเขากินเสร็จแล้ว เธอจึงพบโอกาสที่จะพบเกรกอรีเพียงลำพัง เกรกอรีกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าหน้าต่าง เขาสวมชุดเหมาแบบเก่า ซึ่งเป็นการแต่งตัวที่เลอะเทอะมาก ขณะที่เขายืนอยู่ตรงนั้น เขายังคงให้ความรู้สึกเหมือนเจ้าชายในยุคกลางที่หลงทางและเป็นอิสระ เนลล์มองเขาครู่หนึ่งแล้วส่ายหัว เธอคิดกับตัวเองว่าเธอเป็นบ้าจริง ๆ ที่คิดว่าชายคนนี้ดูเหมือนเจ้าชาย เธอเดินไปและพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ฉันต้องการติดต่อกิดเดียน” เมื่อเกรกอรีได้ยินดังนั้น เขาจึงหันกลับมามองเธอ สายตาของเขาคลุมเครือและอธิบายไม่ถูก แต่เนลล์มองเห็นได้ชัดเจนว่าไม่มีการปฏิเสธ เขาพยักหน้า “โอเค ผมจะจัดการให้ทีหลัง”