บทที่ 793 บดขยี้

แต่แล้วเจนนี่ก็ต้องตกตะลึงเมื่อเธอเหลือบมองไปที่วิกกี้ วิกกี้ยังคงนั่งพิงเก้าอี้อย่างสบายใจ เธอขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ และดวงตาของเธอก็สดใสเหมือนเช่นเคย ไม่มีสัญญาณของความโกรธเคืองใด ๆ เจนนี่งุนงงและหลงทางเล็กน้อย “พี่สาว คุณ...ไม่คุณโกรธเหรอ?” วิกกี้เลิกคิ้วมองเธอ “ทำไมฉันต้องโกรธ?” “ฉัน...” เธอกัดริมฝีปากของเธอ วิกกี้ยิ้มตอบ เธอพูดอย่างแผ่วเบาว่า “ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงฉันจริง ๆ และเธอก็ไม่ได้อยากจะวิจารณ์ฉัน แต่ฉันเพียงแค่ไม่คุ้นเคยกับคำแนะนำที่ดีของเธอ” เจนนี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านนั้น เธอถามเบา ๆ “พี่สาว ขอบคุณที่พี่เข้าใจฉัน แต่พี่ยังต้องการที่จะไปอยู่ไหม?” วิกกี้พยักหน้า เธอยกถ้วยชาขึ้นมาดื่มก่อนที่เธอจะเอนตัวไปรินชาให้กับเจนนี่ จากนั้นเธอก็ตอบว่า “ฉันต้องไป เจนนี่ ฉันบอกได้แค่ว่าฉันจะไม่ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ แต่ฉันจะต้องไปทวงหนี้ที่เป็นของฉันกลับคืนมา “เธออาจจะคิดว่าฉันกำลังแก้แค้นให้กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยการทำเช่นนั้น แต่นี่จะเป็นวิธีเดียวที่จะทำเพื่อคนที่ตายจากไปได้ ฉันต้องไป” สายตาของเจนนี่ว่างเปล่า เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ค่อยเข้าใจความห