บทที่ 810 นอนเถอะ

“แต่ถ้าหากว่าเธอยังสนใจคุณอยู่ ฉันจะยอมแพ้แต่โดยดี และฉันจะไม่หลอกตัวเองเกี่ยวกับเรื่องของคุณอีกต่อไป” ยูเลียนา ลินช์ พูดออกมาด้วยความเด็ดเดี่ยว เกรเกอรี เกรแฮมพยักหน้ารับ "ดี ขอให้คุณจดจำในสิ่งที่คุณพูดเอาไว้ด้วยนะ" หลังจากพูดจบเขาก็ลุกขึ้นจากโซฟา “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะส่งคนไปสอนบางอย่างให้แก่คุณ ขอให้คุณเรียนรู้มันด้วยใจ เพราะมันจะเป็นประโยชน์มากเมื่อคุณได้ไปอยู่กับชิม่อน ฟลินเดอร์ ในอนาคต และคุณก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องอื่น ๆ อีก” จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและเดินออกไป ยูเลียนายังคงยืนอยู่ที่เดิม เธอมองตามการจากไปอย่างไร้ความปราณีของเขา มันจึงทำให้หัวใจของเธอยังคงรู้สึกหดหู่อยู่เล็กน้อย แม้ว่าเธอได้สัญญาว่าจะทำแบบนั้น แต่เธอก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดระแวงอยู่บ้างเล็กน้อย ทันใดนั้นเธอก็ถามว่า "เกรกอรีคะ! ฉันขอถามคุณอีกหนึ่งคำถามจะได้ไหม?" เกรกอรีหยุดเดินทันที เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย และหันกลับมามองที่เธอ "แค่ถามนะ" ยูเลียนากลั้นน้ำตาที่กำลังจะไหลรินออกมาจากดวงตาของเธอ พลางเอ่ยถามเขาว่า “เมื่อคุณส่งฉันไปอยู่กับคุณฟลินเดอร์แล้ว คุณไม่กลัวว่าวันหนึ่งฉันจะทรยศหัก