บทที่ 831 ไปจากคฤหาสน์

รอยยิ้มประชดประชันปรากฏขึ้นบนมุมปากของวิกกี้ ถึงแม้ว่าเธอจะกำลังหัวเราะอยู่ แต่น้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ “เกรกอรี นายไม่เคยจะเชื่อใจฉันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว นายกล่าวหาว่าฉันเป็นฆาตกร ทั้ง ๆ ที่เห็นได้ชัดว่าฉันไม่ได้เป็นคนทำ แล้วทำไมนายถึงยังกล้าพูดถึงเรื่องความยุติธรรมได้อย่างหน้าซื่อใจคดแบบนี้?” “ฉันรู้ว่าตราบใดที่ฉันยังอยู่ที่นี่ ฉันจะกลายเป็นก้างขว้างคอของนายและยูเลียนาที่จะได้อยู่ด้วยกัน ก็ได้ ฉันจะเป็นคนไปเอง แต่เกรกอรี อย่าลืมว่านายติดหนี้บุญคุณฉันไว้อยู่ และนายจะต้องติดหนี้บุญคุณฉันไปทั้งชีวิต! จากนี้ไป ต่อให้ไม่มีที่ไป ฉันก็จะไม่กลับมาหานายอีก ชาตินี้ทั้งชาติเราจะไม่มีวันได้พบกันอีก!” หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็เห็นแววตาของเกรกอรีสั่นสะท้านอย่างรุนแรง จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมา “อย่าได้พบได้เจอกันอีกเลยในชาตินี้ สุดยอดไปเลยวิกกี้ จำสิ่งที่เธอพูดเอาไว้ให้ดี ในเมื่อเธอต้องการจะไป ก็รีบไปให้พ้นจากสายตาของฉันซะ! และมันจะเป็นการดีที่สุดถ้าเธอจะไม่กลับมาที่นี่อีก ออกไป!” ในขณะที่เขาพูดจบ เขายกมือขึ้นปัดขาตั้งดอกไม้ที่อยู่ใกล้ ๆ กับเขาล้มลง ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่หันหลังกลับมามองเลยแ