บทที่ 977 ขอคุยเป็นการส่วนตัว

เนลล์พยักหน้าและตั้งใจฟัง “เมื่อตอนที่คุณพบเธอ เธอเป็นเช่นนี้อยู่แล้วเหรอ?” มิสเตอร์ดอนเนลลี่ขมวดคิ้วเล็กน้อยและถอนหายใจ “ใช่แล้ว ในตอนที่ผมพบเธอครั้งแรก ผมรู้สึกว่าเธอแตกต่างจากคนทั่วไป ดูเหมือนว่าจิตใจของเธอจะเต็มไปด้วยการมองโลกในแง่ดีอยู่เสมอ แต่เธอก็อ่อนไหวและหวาดกลัวได้ง่าย ผมเดาว่ามันเป็นเพราะเรื่องราวที่ฝังลึกในอดีตที่เธอได้พบเจอ” เขายิ้มและพูดต่อ “ผมรู้ว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวของเธอและมันก็ไม่เป็นการดี ถ้าหากว่าผมจะถามเธอมากเกินไป แต่แล้วผมก็ได้รู้ความจริงเมื่อวานนี้เอง” เนลล์เงียบไปครู่หนึ่ง “อันที่จริง ฉันอยากจะขอร้องให้คุณช่วยบางอย่าง และฉันก็หวังว่าคุณจะเห็นด้วย” “คุณพูดมาได้เลย” “ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นลูกสาวของเธอ แต่ในตอนนี้เธอจำฉันไม่ได้แล้ว และเธอก็คงจะไม่ชอบใจที่ฉันทำเช่นนั้น แต่ฉันเป็นห่วงเธอจริง ๆ เพราะจากที่ฉันเห็นอาการของเธอเมื่อวานนี้ เธอดูแตกต่างจากคนทั่วไปไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือจิตใจ ดังนั้นฉันจึงอยากให้เธอได้รับการตรวจเช็คร่างกาย “ฉันจะไม่บังคับให้เธอจดจำฉันให้ได้ แต่ฉันเพียงแค่ต้องการมั่นใจว่าเธอจะมีสุขภาพที่แข็งแรงและปลอดภัย แต่ฉันรู้ดีว่าถ้าหากฉันพูดกับเธ