บทที่ 1044

ลาน่าถึงกับเหยียบเบรกอย่างแรงเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เธอมองดูชายผู้หล่อเหลาและเย็นชาด้วยความตื่นเต้นและคาดหวัง “คุณพูดจริงเหรอคะ เจเรมี่?” “คิดว่าฉันโกหกหรือไง? ที่ฉันปฏิบัติกับเธอมาตลอด เธอไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ?” เจเรมี่ถามกลับอย่างสบาย ๆ ลาน่าคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็ไม่สงสัยอะไรอีก “ถ้าเป็นแบบนั้น ถ้าหากว่ามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับลูกของคุณกับเมเดลีน คุณก็จะไม่สนใจอีกต่อไปใช่ไหมคะ?” เจเรมี่ซ่อนความเศร้าไว้ในดวงตาของเขาเงียบ ๆ “ฉันบอกแล้วไง ว่าตอนนี้ฉันสนใจแต่เธอคนเดียว” “ถ้าอย่างนั้นก็เยี่ยมไปเลยค่ะ” ลาน่ายิ้ม “วันนี้ลูกน้องของฉันบังเอิญเจอลูกสาวของเอวลีนโดยไม่คาดคิด และคิดว่าเด็กคนนี้น่ารำคาญเป็นพิเศษ เขาจึงจัดการกับเธอซะ” เจเรมี่กำหมัดทันที พยายามระงับอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ “คุณหมายถึงอะไรที่ว่า 'จัดการกับเธอ' ?” “เขาก็แค่เอาเจ้าตัวเล็กจุ่มน้ำเล่นนิดหน่อยน่ะค่ะ” เจเรมี่กำหมัดแน่นขึ้นอีกเมื่อได้ยินสิ่งนี้ ความโศกเศร้าอย่างสุดซึ้งทำให้เขาเสียสติทั้งหมดไป ลิเลียน ชายหนุ่มข่มอารมณ์อย่างเจ็บปวดและบังคับตัวเองให้สงบลง ‘ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ ‘ลิเลียน ลูกจะต้องไม่เป็นไร’ ลาน่าชำเลืองมอง