บทที่ 1058

หลังจากที่เมเดลีนและไรอันกลับมาจากการพูดคุยกับแขกของครอบครัวโจนส์ เธอก็เห็นว่าเอวากำลังเมาจนหน้าแดงและพึมพำไม่หยุด "แมดดี้ คราวนี้เธอต้องมีชีวิตแต่งงานที่มีความสุขนะ เธอต้องมี..." เมเดลีนรู้ดีว่าเอวาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนบนโลกใบนี้ที่ห่วงใยเธออย่างแท้จริง แต่ตอนนี้เมเดลีนไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากขอให้แดเนียลช่วยพาเพื่อนสาวไปส่งที่บ้าน ถึงอย่างนั้นแดเนียลเองก็มีอาการเมาเล็กน้อยเช่นกัน หลังจากช่วยพาเอวาขึ้นแท็กซี่ได้ เขาก็พิงไหล่อีกฝ่ายด้วยอาการง่วง ๆ ตอนแรกเขาเองก็อยากพาเอวากลับบ้าน แต่จู่ ๆ คนขับก็หยุดรถตรงทางเข้าโรงแรม เขาเปิดประตูรถให้แดเนียลด้วยท่าทางเข้าใจ แดเนียลขี้เกียจที่จะชี้แจงความจริง จึงทำได้เพียงช่วยพยุงเอวาออกจากรถเท่านั้น เอวาเมาจนแทบยืนไม่อยู่ ราวกับว่าแขนขาของเธอกลายเป็นเยลลี่ไปแล้ว ขณะเดียวกันเธอก็พิงแดเนียลอย่างอ่อนแรง “คุณโอเคไหมเอวา?” เขาค่อนข้างกังวลและเป็นห่วง "โอเคเหรอ?" เอวาเงยหน้าขึ้นลืมตาที่พร่ามัวของตัวเอง “โอเค… แมดดี้ต้องไม่เป็นไร” หลังจากที่ตอบไม่ตรงคำถาม เธอก็ตกอยู่ในอ้อมแขนของเขาโดยไม่รู้ตัว แดเนียลกอดเอวาไว้อย่างรวดเร็ว เขามองไปยังการจราจรอันพลุกพ