บทที่ 360

เธอได้ภูมิใจในความเด็ดเดี่ยวของตัวเองมาก ในที่สุด มันแน่นอนอยู่แล้วว่าตอนจบที่ดีที่สุดก็คือวีล่ากำลังจะตาย ไม่อย่างนั้น เจเรมี่ก็ไม่มีวันกลับเข้ามาในอ้อมอกของเธออีกครั้งหากผู้หญิงคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ เจเรมี่ตามหามาเดลีนไปตามทางลาดชันของหุบเขาในป่านั่นและตามมองดูไปที่เหว กระนั้น เขาไม่สามารถหาจุดที่มาเดลีนตกลงไปได้เลย เขารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นบ้า เขาไม่สามารถที่จะรวบรวมสติอารมณ์ของตัวเองได้ และเขาไม่สามารถแม้แต่จะคิดถึงความเป็นไปได้ในเรื่องนี้ ราวกับว่าสายฝนโปรยปรายเข้ามาในหัวใจของเขา ขัดขวางอารมณ์ของเขาอยู่ในตอนนี้ แล้วยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าใหร่ เธอก็ยิ่งตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นเท่านั้น เจเรมี่ขับรถมุ่งหน้าไปยังที่เมเรดิธอยู่ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเปียกโชกไปด้วยหยาดฝนกระนั้นความเย็นชาที่มีอยู่บนใบหน้าของเขาไม่ลดละลงเลย ในเวลานี้ เมเรดิธลงจากรถ และเอโลอิสไม่รู้เลยว่าเขามายืนรออยู่ที่นี่ตั้งนานแล้ว เธอรีบลงจากรถไปถือร่มให้เมเรดิธ เมเรดิธวิ่งไปตรงหน้าเจเรมี่และถามเขาด้วยน้ำเสียงร้อนรน เสียงของเธอที่เปล่งออกมาเป็นคำถามด้วยการสะอื้นจากการร้องไห้ “เจเรมี่ คุณพบร่างของแจ็คแล้วใช่ไ