บทที่ 508

ทันใดนั้น ข้อความแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นบนโทรศัพท์ของเธอ เมื่อเธอแตะเข้าไปอ่าน เมเดลีนก็รู้ได้เลยว่าเฟลิเป้ได้ทำการยึดคฤหาสน์วิทแมนสำเร็จในที่สุด เธอรีบไปยังคฤหาสน์วิทแมน แต่มันก็สายไปแล้วเธอพบเพียงประตูที่ปิดสนิท เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอเริ่มเย็นลง ทั้ง ๆ ที่เธอกำลังยืนอยู่ข้างประตู ทั้งหมดที่มีในใจของเมเดลีนก็คือท่านอาวุโสแห่งวิทแมนที่สนับสนุนและปกป้องเธออย่างเงียบ ๆ มาโดยตลอด “คุณปู่…” เธอคิดกับตัวเองอยู่สักพัก หลังจากถามหาถึงที่อยู่ปัจจุบันของท่านปู่วิทแมนแล้ว เมเดลีนก็ขับรถไปทันที เธอมาถึงย่านไฮเอนด์แถวชานเมือง การสูญเสียบริษัทวิทแมนไปไม่ได้ทำให้เจเรมี่ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง เพราะดูเหมือนว่าเขายังมีเงินเก็บอยู่พอสมควร เมเดลีนจอดรถของเธอและเตรียมพร้อมที่จะเข้าไปข้างใน แต่เมื่อได้ยินว่ามีคนตะโกนชื่อเธอจากด้านหลัง “เมเดลีน ครอว์ฟอร์ด!” เป็นเสียงที่เมเดลีนฟังดูคุ้นเคย เมื่อหันหลังกลับไปมอง เธอได้พบกับคาเลนวิ่งเข้ามาหาเธอด้วยความโกรธ โดยที่มีอีวอนเดินตามมาด้วย “แกกล้ามาที่นี่ได้ยังไง นังเมเดลีน? นี่แกคิดว่ายังทำร้ายเราไม่พออีกเหรอ? เมื่อไหร่แกถึงจะพอใจ หรือจนกว่าแกกับเฟลิเป้จะ