บทที่ 553

ค่ำคืนที่ไร้แสงจันทร์ช่างมืดมิดเหมือนกับก้นหม้อที่ไหม้ดำ ในบาร์ แสงไฟหลากสีสันส่องประกาย ราวกับว่าบรรยากาศโรแมนติกนี้ดูเหมือนจะโอบล้อมและปกคลุมผู้คนที่เข้ามา ในขณะนั้น มีผู้ชายสองคนนั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์บาร์กำลังชนแก้วกัน โดยไม่สนใจผู้หญิงเซ็กซี่ที่เดินเข้ามาคุยกับพวกเขาเลย หลังจากที่แดเนียลรู้เรื่องอาการของเมเดลีนจากอดัม เขารีบขับรถด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวมาเพื่อหยุดเจเรมี่ให้ได้ เขาคิดว่าจะต้องมีสงครามระหว่างพวกเขา แต่ทั้งสองคนกลับมาเจอกันแล้วจบลงที่บาร์ จากนั้นก็เริ่มพูดประชดประชันกัน “สมน้ำหน้านายวะ เจเรมี่” แดเนียลหัวเราะเยาะ เขาแทบจะไม่แตะแอลกอฮอล์เลย แต่วันนี้ เขาดื่มไปหลายแก้วอย่างเงียบ ๆ “ในที่สุดเมเดลีนน้อยก็เป็นของคนอื่นไปแล้ว เธอไม่เคยเป็นของฉันเลย” แดเนียลหัวเราะอย่างขมขื่นและกระดกแก้วขึ้น แฮลกอออล์เย็น ๆ ผ่านเข้าไปในลำคอของเขา และไหลลงไปที่หน้าอกของเขา มันมีกลิ่นฉุนมาก หัวใจของเขาแตกสลายอีกครั้ง ใบหน้าที่อ่อนโยนและสง่างามตามปกติของเขาได้พังทลายลง ในขณะที่ความหวังทั้งหมดของเขาสำหรับความรักที่ซ่อนเร้นของเขา ในตอนนี้ก็ได้พังทลายและตายไปหมดแล้ว ในขณะนั้น เขาแค่อยากจะเมา “เจ