บทที่ 562

อีวอนดึงคาเลนเอาไว้และแสร้งทำหน้ากังวลใจ แต่เธอกลับยิ้มเยาะในใจ เธอรู้ดีกว่าคาเลนจะสร้างปัญหาให้เมเดลีน อย่างไรก็ตามสุดท้ายพวกเธอก็มาถึงโรงพยาบาล คาเลนรู้ถึงอาการป่วยของเมเดลีนผ่านการเช็คข่าวสารบนอินเทอร์เน็ต หลังจากที่ได้รู้รายละเอียดเกี่ยวกับอาการของเธอแล้ว คาเลนก็หัวเราะออกมา “ฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่านังสารเลวนั่นจะสูญเสียความทรงจำไปจริง ๆ ไม่แปลกใจเลยที่ก่อนหน้านั้นเธอทักทายฉันในฐานะ ‘คุณแม่’ อย่างสุภาพ เธอกลับมาอยู่ในสภาพที่โง่เขลาอีกแล้วสินะ!” คาเลนรู้สึกว่าโอกาสของเธอมาถึงแล้ว เธอรีบกลับไปเก็บของและออกจากบ้าน จากนั้นเธอตรงไปที่เรือนหอของเจเรมี่และเมเดลีน เมื่อเธอลงจากรถแท็กซี่ เธอก็สังเกตเห็นเจเรมี่ขับรถออกจากวิลล่า ส่วนเมเดลีนกำลังทำความสะอาดร่างของผู้อาวุโสอย่างพิถีพิถันและห่มผ้าให้เขา เธอได้ยินเสียงกริ่งประตูดังขึ้นในขณะที่เธอกำลังจะเอ่ยปากพูดกับผู้อาวุโส เธอเปิดประตูออกและพบว่าทั้งคาเลนและอีวอนยืนรออยู่ที่หน้าประตูบ้าน “คุณแม่?” เมเดลีนเรียกเธออย่างสุภาพ “มาทำอะไรที่นี่คะ?” คาเลนกลอกตามองเมเดลีน “บ้านหลังนี้เป็นของลูกชายฉัน ในฐานะที่แม่เป็นของเขา ฉันมาที่นี่เมื่อไหร่ก็ได