บทที่ 714

“จริงเหรอครับ?” แจ็คสันดูเหมือนไม่เชื่อคำพูดของเขา “พ่อครับ ให้แจ็คดูแผลหน่อยนะ แจ็คจะได้มั่นใจ” เจเรมี่ไม่อยากจะให้เด็กน้อยหวาดกลัวเพราะบาดแผลโชกเลือดของเขา แต่อีกฝ่ายหัวดื้อเอาเสียมาก ๆ เขาจึงพาเจ้าตัวน้อยขึ้นไปบนห้องอย่างไม่มีทางเลือก เมเดลีนเดินตามหลังพ่อลูกขึ้นไปขณะที่คาเลนก็เบี่ยงตัวหลบเมเดลีนราวกับว่าเธอกำลังหลบเลี่ยงหญิงสาว เธอจ้องมองเมเดลีนราวกับว่ามีบางอย่างจะพูดด้วยเช่นกัน เมเดลีนไม่ได้คิดว่าการกระทำของคาเลนนั้นแปลกประหลาด เธอเพียงแค่ยิ้มออกมา ในห้องนอน เจเรมี่ถอดเสื้อออก เผยให้เห็นลำตัวที่สวยงามของเขา บริเวณบาดแผลของเขายังคงมีเลือดไหลออกมาเปื้อนผ้าพันแผลอยู่ แจ็คสันเป่าบาดแผลของเขาพลางรู้สึกไม่ดีเป็นอย่างมาก “พ่อครับ พ่อเลือดไหลด้วย อย่างนี้ พ่อต้องเจ็บมากแน่ ๆ เลยใช่ไหมครับ?” “พ่ออาจเผลอนอนทับแผลน่ะ” เจเรมี่ไม่รู้ว่าเลือดมันยังไหลอยู่ จากนั้นเขาจึงลูบหัวเด็กน้อยอย่างรักใคร่ “ไม่เจ็บเลย ไม่ต้องกังวลไปนะ แจ็ค” หลังจากพูดคุยกับลูกจบ เขารู้สึกประหลาดใจที่เห็นเมเดลีนเดินเข้ามาพร้อมกล่องปฐมพยาบาลในมือ ดูเหมือนว่าเธอตั้งใจจะเปลี่ยนผ้าพันแผลให้เขา เจเรมี่รู้สึกถึงความปีติย