บทที่ 867

เมื่อเธอเดินเข้าไปเพื่อมองสิ่งนั้นใกล้ ๆ ประตูห้องทำงานก็ได้เปิดขึ้น เฟลิเป้เดินเข้ามา เมื่อเขาเห็นเคธี่มาทันเวลา เขาก็เหยียดยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ เธอหยุดชะงักเพราะรอยยิ้มบาง ๆ และรูปลักษณ์ที่ดูอ่อนโยนของเขา แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อเธอหวนนึกถึงลูกสองคนที่จากไป เธอก็รู้สึกเหน็บหนาวในหัวใจอีกครั้ง “ผมขอเดาว่า ตอนนี้คุณคงยอมทำทุกอย่างเพื่อเจเรมี่” เฟลิเป้พูดอย่างลึกซึ้ง พร้อมกับเดินไปอยู่ตรงหน้าเคธี่ เคธี่หันหน้าหนีด้วยความรังเกียจและพูดว่า “เจเรมี่เป็นคู่หมั้นของฉัน ดังนั้น ฉันจึงเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อเขา” รอยยิ้มของเฟลิเป้เลือนหายไป เขาไม่อยากได้ยินเคธี่บอกว่า เธอเป็นห่วงผู้ชายคนอื่น “เพราะว่าคุณใส่ใจเขามาก ถ้าอย่างนั้นต่อจากนี้ ก็ช่วยทำให้ผมอารมณ์ดีสิ ถ้าไม่อย่างนั้น อย่าแม้แต่หวังว่าเขาจะออกจากเมืองเอฟไปได้อย่างปลอดภัย” คำขู่ที่เคธี่ได้ยินเปรียบเสมือนคำพูดของปีศาจ เป็นอีกครั้งที่เขาได้บดขยี้หัวใจเธอ เคธี่ไม่รู้เลยว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน เมื่อเธอตื่นขึ้นมาก็ไม่มีใครอยู่ข้าง ๆ กาย แต่เธอกลับได้ยินเสียงฝักบัวดังออกมาจากห้องน้ำ เมื่อเธอพลิกตัว เธอก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นของเฟลิเป้ที่ยังค