บทที่ 1082

“อ้า! อีวอนน์อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงออกมาเพราะความเจ็บปวด น้ำตาเริ่มไหลอาบใบหน้าของเธอ หัวใจของเธอรู้สึกสิ้นหวัง เธอไม่คิดว่าไนออลจะเป็นคนไร้ยางอายขนาดนี้ เป็นขยะหนักแผ่นดิน ถึงขนาดทำสิ่งชั่วร้ายขนาดนี้ได้! ‘มันจบแล้ว’ ‘ชีวิตของฉันมันจบแล้ว!’ อีวอนน์อยากกระโดดลงจากตึกตายไปเลย เธอยอมตายดีกว่าต้องทนต่อความอัปยศอดสูนี้ ปัง! ในจังหวะที่ไนออลกำลังจะกระโจนลงบนเตียง ก็เกิดเสียงดังขึ้นจากด้านหลังเขา ประตูที่ถูกล็อกอยู่ถูกเปิดออกกว้าง ไนออล โรเบิร์ต และคนอื่น ๆ ต่างตกใจกับเสียงนั้น พวกเขามองไปข้างหลังและเห็นฮาร์วีย์ที่มีสีหน้าเย็นชา “แกเป็นใคร? แกไม่รู้หรือไงว่านี่เป็นพื้นที่ส่วนตัว?” ไนออลตะโกนออกมาด้วยความโกรธ ถ้าเขาไม่ได้กินยาเข้าไปเขาอาจจะมองเห็นหน้าฮาร์วีย์ได้อย่างชัดเจน แต่เขาไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไรในตอนนี้ เพราะตอนนี้ยาเริ่มออกฤทธิ์แล้ว เขาย้อนกลับไม่ได้แล้ว เขาต้องทำมันตอนนี้ ในสายตาของเขาคนที่กล้าขัดจังหวะเขากำลังรนหาที่ตาย! โรเบิร์ตแสดงสีหน้าหงุดหงิดและพูดอย่างเย็นชาว่า “จัดการหักแขนขาของพวกมันให้หมด!” “ไอ้โสโครกนี่มาจากไหน? คิดจะช่วยผู้หญิงคนนี้ให้หนีไปได้งั้นเหรอ คงจะดูหน