บทที่ 2815

ปัง! “บัดซบ! “พวกเขาพยายามจะแย่งแหล่งที่มาของอำนาจผมงั้นเหรอ?” สีหน้าของวินซ์ชั่วร้ายจนไม่อาจบรรยายได้ “ตลอดหลายปีที่ผ่านมาบริษัทอยู่ภายใต้การควบคุมของบ้านใหญ่มาตลอด… “คนนอกอย่างเขามีสิทธิ์ที่จะมาโอ้อวดในถิ่นของเราตั้งแต่เมื่อไหร่?! “พวกเขาคิดว่าพวกเราเป็นแค่คนขี้ขลาดงั้นเหรอ?” … หลังจากที่ทานอาหารง่าย ๆ กับจูเลียนและส่งเขากลับบ้านแล้ววินซ์ก็รีบไปที่อาคารสำนักงานของเขาที่อ่าววิคตอเรีย เขาเดินเข้าไปด้วยสีหน้าเคร่งขรีม เมื่อเขาเข้าไป เขาก็เห็นเล็กซี่ในชุดคลุมของเธอและกำลังเล่นเปียโนอย่างสง่างาม เธอกำลังเล่นบทที่เก้าของน็อกเทิร์น ซึ่งเป็นเพลงที่ชวนให้นึกถึงความอาฆาตและการล้างแค้นอย่างไม่สิ้นสุด วินซ์ไม่มีอารมณ์ที่จะเพลิดเพลินไปกับผลงานชิ้นเอกนี้ เขาเดินไปข้างหน้าทันทีและกระแทกมือไปที่คีย์เปียโนและทำลายช่วงเวลานั้น “คุณน้ารู้ไหมว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น?! คุณน้ายังมีอารมณ์ที่จะเล่นเปียโนอีกเหรอ?! “คุณน้าบอกว่าจูเลียนจะต้องติดคุกใช่ไหม?! “เขาไม่เพียงแต่จะออกมาแล้ว แต่ผมยังต้องเลี้ยงข้าวเขาอีกด้วย! “นี่คือสิ่งที่พี่สามของคุณน้าต้องการ!” เล็กซี่ขมวดคิ้วก่อนที่จะตอบเบา ๆ “บ้านหล