บทที่ 3022

ฮาร์วีย์ ยอร์กมีสีหน้าสงบนิ่งระหว่างที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า จากนั้นเขาก็ดึงกระดาษทิชชู่มาแล้วเริ่มเช็ดมือด้วยท่าทีวางมาด ตอนนี้ผู้จัดการยอร์กดวงตากระตุกริกๆ ในที่สุดเขาก็กลับมามีสติ เขากระทบเท้าลงกับพื้นพลางตะคอกใส่ว่า “แกกล้าดียังไง?! “ฮาร์วีย์ ยอร์ก! “แกมันบ้าดีเดือด! “แกกล้าลงไม้ลงมือกับผู้จัดการประจำตระกูลเชียวเหรอ?! “คนพวกนี้เป็นคนของคุณย่ายอร์กด้วยนะ! “แกสนใจตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงหรือเปล่า?! “คุณย่ายอร์กเคยมีความสำคัญกับแกบ้างไหม?!” ฮาร์วีย์เพียงแค่ส่งเสียงหัวเราะออกมา “คุณตาบอดไปแล้วรึไง? “คุณไม่เห็นหรือไงว่าพวกเขาเข้ามาหาเรื่องผมก่อน? “การไม่เคารพผู้อาวุโสนับเป็นความผิดสำหรับตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง! “ในฐานที่เป็นแขกผู้ทรงเกียรติ สถานะของผมก็เป็นที่แน่นอนอยู่แล้ว! “คุณไม่เข้าใจฐานะผู้จัดการประจำตระกูลก็ช่างเถอะ แต่คุณยังเอาเรื่องกฎมาหาเรื่องผมถึงที่นี่อีกงั้นเหรอ?” จากนั้นสายตาของเขาก็เยียบเย็นราวกับน้ำแข็ง “หรือคุณจะบอกว่าคุณเป็นคนตั้งกฎพวกนั้นขึ้นมาเองทั้งหมด? “เมื่อมันเอื้อประโยชน์ให้คุณขึ้นมา คุณก็จะเอ่ยถึงเหตุผล “แต่เมื่อมันไม่เอื้อประ