บทที่ 3253

“ฉันพาซีนเธียร์มาที่นี่เพื่อมาพบนายน้อยจากอินเดีย! “คุณป้าเยตส์ก็เห็นด้วยกับเรื่องนี้! “การที่คุณมาด้วยจะทำให้นายน้อยไม่พอใจอย่างยิ่ง!” ไดอาน่าโกรธเกรี้ยว “คุณไม่ควรอยู่ที่นี่! “นี่สิบห้าดอลลาร์! เรียกแท็กซี่กลับแล้วไปหาอะไรกินเอาเองซะ! “คิดซะว่าฉันเลี้ยง!” ไดอาน่าดึงเงินสดออกจากกระเป๋าสตางค์ของเธอแล้วพัดมันไปมาอย่างเย่อหยิ่ง แววตาของฮาร์วีย์เปลี่ยนเป็นเย็นชา เขากำลังจะยัดเงินเข้าปากของผู้หญิงที่น่ารำคาญคนนี้เมื่อเขาถูกขัดจังหวะ ซีนเธียร์เดินออกมาเพื่อป้องกันไม่ให้เขาทำอย่างนั้น “คุณยังไม่เข้าไปอีกเหรอพี่ฮาร์วีย์?” เธอจับแขนของฮาร์วีย์ไว้ด้วยความกลัวว่าเขาจะหนีไปทันทีที่มีโอกาส “ฮาร์วีย์บอกว่าเขารู้สึกไม่ค่อยสบาย เขาเลยจะกลับก่อน” ไดอาน่าคิดว่าฮาร์วีย์กลัวเมื่อเธอเห็นว่าเขาไม่ได้ตอบสนองต่อคำขู่ของเธอ จากนั้นเธอก็ดึงเงินสดออกมาเพิ่มแล้วโยนมันไปที่ฮาร์วีย์ “สิบห้าดอลลาร์ไม่พอสำหรับคุณเหรอ? “นี่หนึ่งร้อยสี่สิบดอลลาร์! เอาไปซะแล้วไม่ต้องคืน!” ไดอาน่าคิดว่าเธอควรจะมีน้ำใจมากกว่านี้ มันไม่สำคัญว่าเธอจะต้องจ่ายให้ฮาร์วีย์มากน้อยแค่ไหนตราบใดที่เขาจะออกไปจากที่นั้น ซีนเธียร์รู