บทที่ 3291

“อ๊า!” แอรอนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่เขาถูกส่งตัวลอยไป ใบหน้าน่าสมเพชปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาเมื่อเขาล้มลงกับพื้น เขาไม่คิดว่าจะมีใครกล้าตบหน้าเขาในถิ่นของเขาแบบนี้ ไม่ต้องพูดถึงการกระทำอันหยามเหยียดเช่นนี้เลย แอรอนกัดฟันเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ตั้งท่าจะจากไป “กล้าดียังไงมาตบชั้น! “นายรู้ไหมว่าทำแบบนี้แล้วจะต้องเจอกับอะไร! "ไป! จัดการเขา!” บอดี้การ์ดหกคนล้อมรอบฮาร์วีย์ไว้เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของแอรอน "ไป!" ราเชลซึ่งเงียบอยู่ตลอดเวลา ได้ส่งบอดี้การ์ดที่ขวางทางฮาร์วีย์ให้กระเด็นไปได้ด้วยหมัดเดียว ก่อนที่เธอจะเตะส่งอีกคนออกไป ปัง โครม โครม! บอดี้การ์ดไม่สามารถตอบสนองต่อการโจมตีได้ทัน ทุกคนกระเด็นไปในทันที บางคนถึงกับกระอักเลือดหลังจากถูกกระแทกเข้ากับกำแพง "โอ้! ไม่เลวเลย!" แอรอนกุมใบหน้าเอาไว้แล้วยืนขึ้นด้วยความโกรธ “ตอนนี้ฉันก็ยิ่งมั่นใจแล้วว่านายโกงจริง ๆ! “แถมนายยังตบฉันและคนของฉันในถิ่นของฉันเองอีก! "ฉันจะบอกอะไรนายให้! ถ้านายสามารถออกไปจากที่นี่ได้ทั้งที่ยังมีลมหายใจอยู่ ฉันจะยอมคลานต่อหน้านายเลย!” บอดี้การ์ดหลายสิบคนที่มีกลิ่นอายของเจตนาสังหารคละคลุ้งพุ่งเข้ามาจาก