บทที่ 3332

หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ยอร์กแล้ว โคริ จอห์นก็ถอนหายใจด้วยความผิดหวังครั้งใหญ่ก่อนที่ทำท่าทางเหยียดหยาม “เลิกเสแสร้งได้แล้วฮาร์วีย์! “แค่ยอมรับผิดซะมันยากนักหรือ! “นายคิดว่าเราดูไม่ออกหรือไง! “นายคิดว่าฉันไม่รู้จักนายเหรอ! “ฉันเป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยของนาย! นายไม่รู้จักศิลปะการต่อสู้อะไรเลยด้วยซ้ำ!” วิลเบอร์ ลีมีความริษยาในประกายตาของเขา หลังจากได้ยินว่าฮาร์วีย์และโคริเคยเป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยกัน เขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเกรี้ยวกราดและตะโกนขึ้น “นายได้ยินไหม ฮาร์วีย์?! “แม้แต่โคริยังบอกเลยว่านายไม่รู้เรื่องศิลปะการต่อสู้อะไรทั้งนั้น! ทำไมยังไม่เลิกเสแสร้งอีก! “ยอมรับผิดสักทีเถอะ! “ไม่อย่างนั้น นายจบไม่สวยแน่!” ฮาร์วีย์มีสีหน้าเรียบเฉย “นายเอาแต่ยืนยันว่าฉันโกงและขโมยเฉลย แต่ไหนล่ะหลักฐาน? “นายคงจะตรวจสอบกล้องวงจรปิดครบทุกตัวแล้วใช่ไหม? “นายเห็นฉันเอาอะไรเข้ามาในนี้บ้างเหรอ? “ถ้านายจะบอกว่าฉันแอบจำคำตอบไว้ล่วงหน้า งั้นก็บอกฉันมาสิว่าใครเป็นคนปล่อยให้คำตอบรั่วออกไป ผู้อาวุโสคนไหนถูกขโมยกระดาษคำตอบไปล่ะ? “ผู้เข้าสอบแต่ละคนจะได้รับคำถามที่แตกต่างกันไปอย่างชัดเจน ผ