บทที่ 3416

“แกคิดว่าแกจะสามารถมาและไปได้ตามต้องการเหรอไอ้สารเลว?!” คอรี่โกรธมากเมื่อเห็นฮาร์วีย์กำลังจะจากไป เขาคิดว่าคลาร่าเพียงถูกทำให้กลัว “เรื่องของเรายังไม่จบนะ! เรา…!" ยอดฝีมือจากผู้พิทักษ์มังกรก้าวออกมาหลังจากที่เงียบไปนาน เขาหยิบดาบบนพื้นขึ้นมาและสะบัดมัน ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ! เศษดาบหลายสิบชิ้นบินเข้าคอของชาวอินเดียทันที “อึก!” เสียงร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้น คอรี่และคนอื่น ๆ จับคอตนเองขณะที่พวกเขาลงไปนอนกับพื้น สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง ความเหลือเชื่อและความโกรธปรากฏในแววตาของพวกเขา พวกเขาไม่คิดว่ายอดฝีมือจะฆ่าพวกเขาได้ง่าย ๆ แบบนี้ พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะจ้องไปที่ยอดฝีมือด้วยความตกตะลึง เซียนน่าเปิดประตูรถให้ฮาร์วีย์ราวกับว่าเธอไม่เห็นอะไรเกิดขึ้นเลย “ไปกันเถอะคุณยอร์ก ถ้าคุณไม่ได้ทานอาหารมื้อนี้กับฉัน ฉันจะถือว่าคุณไม่ให้เกียรติฉันแล้วนะ” ฮาร์วีย์ถอนหายใจและส่งสัญญาณให้ราเชลก่อนที่จะขึ้นรถของเซียนนาา เมื่อเบนท์ลีย์ขับออกจากสถานที่... ดาห์เลียปล่อยคลาร่าก่อนที่เธอจะล้มลงกับพื้นด้วยสีหน้าที่หวาดกลัว คลาร่าและคนอื่น ๆ ตกใจมากกับภาพที่เห็น พวกเขาเตรียมการมากมาย