บทที่ 3437

คุณนายลีก้าวไปข้างหน้าและเตะซีนเธียร์ ซิมเมอร์ลงไปที่พื้นขณะที่เธอส่งเสียงกรีดร้อง “กล้าดียังไงถึงตอบโต้ นางสารเลวเอ๊ย! “ไปตายซะ! “นางคนไร้การศึกษา! “ถ้าไม่มีใครสอนมารยาทกับแกฉันจะเป็นคนสอนให้เอง! “ฉันจะสอนให้แกรู้จักเคารพผู้อาวุโส! คุณนายลีเดือดดาลด้วยความโกรธ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเห็นใบหน้างดงามของซีนเธียร์ เธออยากจะเหยียบหน้าเด็กสาวคนนี้ด้วยรองเท้าส้นสูงเสียจริง "ตายซะ! ตายซะ! ไปตายซะ นางสารเลว!” ซีนเธียร์ถูกเตะอย่างไม่หยุดยั้งเมื่อเธอกระแทกพื้น แต่เธอก็เอามือโอบรอบศีรษะเพื่อไม่ให้ได้รับบาดเจ็บตรงส่วนนั้น แต่ถึงอย่างนั้น แขนของซีนเธียร์ก็เต็มไปด้วยเลือดและรอยฟกช้ำ “นี่ยังคิดจะป้องกันอีกเหรอ! “ถ้าวันนี้ฉันทำให้เธอชดใช้ไม่ได้… “ฉันขอยอมตายเสียดีกว่า! จากนั้นคุณนายลีชี้ไปที่เพื่อนชายสองสามคนที่อยู่รอบตัวเธอด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา “ฉีกเสื้อผ้าของเธอออกแล้วถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก!” ดวงตาของสหายชายเป็นประกาย ก่อนที่พวกเขาจะเดินไปข้างหน้าพร้อมกับรอยยิ้มอันน่าสมเพชบนใบหน้า พวกเขาไม่เคยได้สัมผัสเด็กสาวไร้เดียงสาเช่นซีนเธียร์เลย แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่ยอมปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดมือ