บทที่ 3454

"แก… “กล้าดียังไงมาตบฉัน!” สเตลล่า มิลเลอร์กรีดร้องอย่างเกรี้ยวกราด ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยว “รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร!” “นายนี่มันไม่ได้เรื่องเลย รุ่นน้องของนายกำลังตั้งคำถามกับนายอยู่ นายจะปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นงั้นเหรอ?” ฮาร์วีย์ ยอร์กกล่าวอย่างใจเย็น ดิลลอน ลีหัวเราะอย่างเย็นชาก่อนที่จะจับคอเสื้อสเตลล่าแล้วตบเธอหลายต่อหลายครั้งอีกรอบ ดิลลอนพร้อมที่จะแสดงความจงรักภักดีต่อหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมินโดยไม่ลังเล ไม่นานหลังจากนั้น ใบหน้าของสเตลล่าก็บวมเหมือนหน้าหมู ใบหน้าที่ดูสวยงามของเธอดูผิดรูปไปอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้เธอแทบพูดไม่เป็นภาษาด้วยซ้ำ “มา… เร็วเข้า…” เหล่าสาวกหลงเหมินพยายามตะเกียกตะกายขึ้นจากพื้น... แต่ก่อนที่พวกเขาจะได้ทำแบบนั้น พวกเขาก็ถูกดิลลอนโยนออกไป ในเวลาเดียวกัน เขายังหักหัวเข่าของสมาชิกทุกคนอย่างโหดเหี้ยม เสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้นขณะที่เหล่าสมาชิกหลงเหมินไม่เหลือเรี่ยวแรงจะต่อสู้ได้อีก พวกเขาไม่อาจลุกขึ้นได้อีกต่อไป “คุณคือ… ดิลลอนเหรอ!” ศิษย์หลงเหมินอุทานหลังจากจำใบหน้านั้นได้ “บ้าไปแล้วเหรอดิลลอน! “นี่มันงานเลี้ยงวันเกิดของคุณนายลีเชียวนะ! ไ