บทที่ 3504

"ทุกคน! ผมต้องขอเวลาพวกคุณสักสองสามนาที! ดิลลอน ลีก้าวไปข้างหน้าและปรบมือ “กรุณาเงียบลงด้วย” อาจารย์ผู้สอนเพิกเฉยต่อดิลลอนโดยสิ้นเชิงและยังคงคอยเอาอกเอาใจทายาทผู้มั่งคั่งต่อไป บางคนถึงกับพูดถึงการสอนทายาทผู้มั่งคั่งในบ้านของพวกเขา ในขณะที่บางคนสัญญาว่าจะเป็นผู้คุ้มกันของพวกเขา ภาพที่เห็นนั้นน่าอายมาก ดิลลอนกระแอมขึ้น “กรุณาเงียบลงด้วย ให้ผมได้แนะนำทุกคนให้รู้จักกับใครบางคน…” "ทำแบบนี้เพื่ออะไร?!" คนเดียวที่ไม่เอาใจทายาทผู้มั่งคั่งคือหญิงสาวที่มีใบหน้าเหลี่ยม นั่งอยู่ตรงกลาง รายล้อมไปด้วยผู้คนจำนวนมาก เธอมีรูปร่างที่เพรียวบางและมีใบหน้าที่สวยงามราวกับภาพวาด แต่การแสดงออกถึงความเจ้ากี้เจ้าการก็ปรากฏออกมาอย่างชัดเจน ทำให้ยากที่ใครจะกล้าสู้หน้าเธอ เธอจ้องมองดิลลอนอย่างเย็นชาและอุทานว่า “คุณไม่เห็นหรือว่าทุกคนพยายามเข้าหานักเรียนของที่นี่อยู่! “ทำไมต้องมาขวางพวกเขาด้วย! “ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าคุณไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรที่นี่! “หรือว่าคุณกำลังจะไม่เชื่อฟังคำสั่ง! “หัวหน้าสาขาลีบอกฉันก่อนหน้านี้แล้ว… “ถ้าฉันมีหน้าที่รับผิดชอบที่นี่! ดังนั้นการที่คุณมาอยู่ที่นี่คุณก็ต้องเชื่อฟังฉัน