บทที่ 3553

ฮาร์วีย์ยืนขึ้นหลังจากมองอย่างใกล้ชิด “พ่อของนายยังมีชีวิตอยู่ “ไม่เพียงเท่านั้น หลังจากที่ฉันรักษาเขาเสร็จแล้วเขาจะกลับมาแข็งแรงปึ๋งปั๋งอีกด้วย อีกไม่นานเขาจะกลับมาเป็นปกติแล้ว” "อะไรนะ? เขายังมีชีวิตอยู่?” “นายช่วยเขาได้เหรอ! เป็นไปได้ยังไงกัน?” “นั่นมันไร้สาระที่สุด! เขาตายแล้ว! ใคร ๆ ก็เห็นว่าเขาตาย! เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วนายจะช่วยเขาได้ยังไง!” “ผู้ชายคนนั้นบอกว่าเขาสามารถช่วยชายคนนั้นได้เหรอ?” “บางทีเขาอาจมีเส้นสายคอยช่วยเหลือเขาอยู่! ความช่วยเหลือคงกำลังจะมาแล้ว!” “เขากำลังรอคนอื่นมาช่วยชายคนนั้น!” ฝูงชนต่างซุบซิบกันราวกับพายุหลังจากเห็นท่าทางสงบของฮาร์วีย์ ‘ที่นี่คือบูโดกัน ไม่ใช่โรงพยาบาล’ ‘เขาคิดว่าเขาสามารถชุบชีวิตคนตายได้เหรอ? เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร?’ ชายร่างใหญ่และคนอื่นๆ จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างเย็นชา พวกเขาไม่มีทางเชื่อได้หรอกว่าฮาร์วีย์จะมองเห็นกลอุบายของพวกเขาได้จริง ๆ “ผมโทรหาตำรวจแล้ว คุณยอร์ก คุณไม่จำเป็นต้อง…” ดิลลอนพูดใบหน้าของเขาดูแย่มาก “เอาขวานมาให้ฉันที เดี๋ยวฉันจะรักษาผู้ชายคนนั้นด้วยขวานเล่มนั้นเอง” ฮาร์วีย์ขัดจังหวะดิลลอนทันที โดยบอกให้อีกฝ่า