บทที่ 3729

รีอาจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาของพวกเขา “เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว มันไม่สำคัญหรอกว่าเราจะชนะการต่อสู้หรือไม่ “แต่ถ้าเราถูกตราหน้าว่าเป็นคนขายชาติหลังจากปล่อยให้ฮาร์วีย์ขึ้นไปบนสังเวียน เราก็จบกัน! “พวกคุณน่าจะรู้ดีกว่าฉันนะว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นหลังจากนั้น!” ใบหน้าของฟิชเชอร์และเดเมียนดูมืดมนลงทันที ไบรซ์ซึ่งนิ่งเงียบอยู่ตลอดเวลาก็พูดขึ้นในที่สุด "ใช่แล้ว ดูเหมือนว่าเรากำลังจะพ่ายแพ้แต่เรายังมีความหวัง! “แต่ถึงกระนั้นฮาร์วีย์ก็ขอเข้าร่วมการต่อสู้ ทั้ง ๆ ที่เขาได้กลายเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญอยู่ก็ตาม “พูดง่าย ๆ ก็คือผมแค่ไม่ไว้ใจเขา! “ผมอยากให้แชมเปี้ยนอีกสองคนที่เหลือแพ้… “...ดีกว่าปล่อยให้เขาทำการต่อสู้ “ผมเชื่อว่าเขาจะไม่มีทางพลิกสถานการณ์ขึ้นมาได้ เขาจะทำให้พวกเราทุกคนต้องอับอายด้วย “ผมเลือกที่จะปล่อยให้หลงเหมินพ่ายแพ้มากกว่าจะยอมให้เขาปรากฏตัว” ฮาร์วีย์หรี่ตาลง เขาจ้องมองไปที่ไบรซ์และรีอาผู้ชอบธรรมหัวรั้น เพื่อปกป้องชื่อเสียงของตนเอง... เพื่อป้องกันไม่ให้คนนอกพลิกสถานการณ์ของการต่อสู้... เพื่อหยุดยั้งฮาร์วีย์และหยุดใครก็ตามจากการได้ตำแหน่งนายน้อยของหลงเหมิน... ทั้งสองคนต่างทุ