บทที่ 3732

เมื่อเห็นรีอาโกรธจัด ฮาร์วีย์ก็โบกมือห้ามเซียนน่าไม่ให้พูดอะไร เขามองดูรีอาอย่างสงบแต่ด้วยสีหน้าที่แสดงความดูถูกเหยียดหยาม เมื่อเห็นฮาร์วีย์ทำสีหน้าแบบนั้น รีอาก็เกิดความเข้าใจผิดโดยคิดว่าฮาร์วีย์กำลังรู้สึกกลัว “ยอมรับออกมาเถอะว่าคุณเป็นตัวโสโครกไร้ประโยชน์!” เธอร้องบอกออกมาในขณะที่ก้าวไปข้างหน้าอย่างอาจหาญ “การตระหนักรู้ในตนเองบ้างก็เป็นเรื่องดีนะ “การต่อสู้บนสังเวียนแตกต่างจากแค่การอวดตัวมาก รู้ไหม! “คุณอาจพึ่งพาบอดี้การ์ดที่มีความแข็งแกร่งของคุณ เพื่อรุกรานใครก็ได้ที่คุณต้องการ… “แต่คุณควรรู้จักที่ทางของตัวเองถ้าคุณไม่มีพละกำลังที่จะต่อสู้!” ฮาร์วีย์ยังคงจ้องมองรีอาอย่างสงบต่อไป “ไม่ต้องพูดถึงกฎของการประชุมสุดยอดหลงเหมินหรอก เพราะผมเป็นแชมเปี้ยนประจำจังหวัด ผมจึงมีสิทธิ์ที่จะต่อสู้บนสังเวียนอยู่แล้ว “ชัยชนะและความพ่ายแพ้นับเป็นเรื่องธรรมดามากมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว “ผมขอถามคุณแค่เรื่องเดียว อะไรทำให้คุณแน่ใจเหลือเกินว่าผมจะแพ้ชาวอินเดียพวกนั้น? “หรือคุณเป็นประเภทดีแต่เห่าเท่านั้นเอง?” รีอาเลิกคิ้วขึ้นหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น “นายกำลังด่าฉันอยู่เหรอ ไอ้สารเลว?! “นาย