บทที่ 3802

วันเวลาก็ค่อย ๆ ผ่านไป จนถึงช่วงบ่ายของวันที่ถูกกำหนดให้เป็นเส้นตาย ในเวลาสี่โมงเย็นฮาร์วีย์ก็เดินทางมาถึงยังอาคารสำนักงานของสหพันธ์ศิลปการต่อสู้อย่างไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร เอลานอร์ก็เดินตามเขาเข้าไป ซึ่งในตอนนั้นเธอไม่ได้แต่งหน้าแต่งตาอะไรเลย ใบหน้าของเธอก็ยังคงงดงามเหมือนเดิม แต่ความเป็นมืออาชีพนั้นได้บดบังเสน่ห์ของเธอจนหมดสิ้น ฮาร์วีย์ต้องการให้เธออยู่เคียงข้างเขา เพราะเธอรู้จักคนมากมายและสามารถควบคุมตัวเองได้ ฮาร์วีย์หวังว่าเธอจะมีประโยชน์สำหรับการทำงานในครั้งนี้ “ในที่สุดนายก็มาถึงแล้วเหรอ คุณยอร์ก?” ทันทีที่ฮาร์วีย์จอดรถโคลตันและคนงานกลุ่มหนึ่งก็เดินเข้ามาให้การต้อนรับ ฮาร์วีย์แค่ยิ้มให้เล็กน้อย “รอนานไหมครับ?” “ฉันก็เพิ่งมาถึงเหมือนกัน แต่ตอนนี้คนพวกนั้นรออยู่ข้างบนนานแล้ว" โคลตันมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างสงสัย “เมื่อดูจากความหุนหันพลันแล่นของตัวแทนเหล่านั้นแล้ว ผมคิดว่าพวกเขาก็คงจะได้แต่ดุด่าว่ากล่าวแล้วก็เดินจากไปเท่านั้นแหละ... “แต่พวกเขาก็รอคอยอย่างเงียบ ๆ มาเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงเต็มแล้ว" “ทำไมพวกเขาถึงจะต้องเดินจากไปล่ะครับ?” ฮาร์วีย์ตอบ “เขาจะทำเรื่องทั้งหมดนี้เพื่ออ