บทที่ 3811

เพียะ! “นายเป็นเจ้าชายแห่งตระกูลออสบอร์น ผู้สืบทอดราชวงศ์อินเดีย! “นายทำตัวสูงส่งและทรงพลัง แต่ใครจะไปรู้ว่านายก็มีความขี้ขลาดตาขาวอยู่เหมือนกันเหรอ?” ฮาร์วีย์ตบไคลด์ไปรอบ ๆ จนใบหน้าของเขาบวมเป่ง “แก...ไอ้สารเลว…” หลังจากโดนตบไปหลายครั้งไคลด์ก็โซซัดโซเซไปทางด้านหลัง ในเวลานี้เขามีสีหน้าที่ดูแย่มาก เขาอยากจะดึงปืนออกมาแล้วเหนี่ยวไกใส่ฮาร์วีย์เสียเหลือเกิน... ”แต่ทันทีที่เขาจับปืน เอมิลิโอและคนอื่น ๆ ก็อุทานออกมาอย่างรวดเร็วว่า “อย่าทำอย่างนั้นนะ เจ้าชายออสบอร์น!” เป็นธรรมดาที่พวกเขาใส่ใจในเรื่องผลประโยชน์ของตนเองมากกว่าความภาคภูมิใจของไคลด์ พวกเขามาที่นี่เพื่ออวดความแข็งแกร่ง ไม่ใช่เพื่อตายอย่างสยดสยอง "หุบปาก! ไปเลยทุก ๆ คน! ไคลด์เดือดดาลเป็นอย่างมาก “พวกคุณลืมไปแล้วหรือว่าใครกันที่เป็นคนยุยงในเรื่องนี้?!” “ฉันจะฆ่ามัน! ฉันจะฆ่ามัน!” หลังจากโดนดูหมิ่นอย่างต่อเนื่อง ไคลด์ก็รู้สึกอยากจะบีบคอฮาร์วีย์นัก เขาปลดเซฟปืนก่อนจะชี้ปากกระบอกปืนไปทางหัวของฮาร์วีย์ “พวกเราบอกให้หยุด! แกได้ยินไหม?!” สีหน้าของเอมิลิโอดูเย็นชาในขณะที่พูดด้วยน้ำเสียงที่ทรงอำนาจ “ถ้าแกทำลายผลประโยชน์ขอ