บทที่ 3851

เจซล้มกระแทกกลับไปบนเก้าอี้หลังถูกตบหน้า รอยฝ่ามือสีแดงสดปรากฎให้เห็นบนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน ตอนนี้เจซมีสีหน้าบิดเบี้ยวที่ดูแย่มาก “ฉันขอบอกแกในตอนนี้นะว่า...ฉันไม่สนใจหรอกว่าแกจะเป็นใคร! แกควรฆ่าฉันให้ตายไปเลยดีกว่า! “เพราะถ้าแกไม่ทำ ฉันจะไปฆ่าคนในครอบครัวแกให้หมด! “ฉันเป็นคนรักษาคำพูดนะ!” ฮาร์วีย์เล็งปืนไปที่ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา “ไปกับใคร? กับคนไร้ประโยชน์พวกนี้เหรอ?” เจซมองดูโดยสัญชาตญาณ จูเลียนเข้าใจคำใบ้นั้น แล้วจัดการกับผู้ชายที่เหลืออยู่พร้อมกับยิ้มอย่างน่ากลัว ปรมาจารย์ผู้อารักขาแห่งยอร์กคนนี้จะต้องมีทักษะการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน แต่ถึงกระนั้นจูเลียนก็ถูกวินซ์หรือควีนนี่บดบังความสามารถมาโดยตลอด ในช่วงที่เขาอยู่กับตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง จึงเป็นธรรมดาที่หลังจากมาอยู่ที่แบล็คเบิร์น ซิตี้แล้ว เขาก็เริ่มโชว์เขี้ยวเล็บออกมา เจซไม่คาดคิดว่าคนของเขาจะล้มลงเร็วขนาดนี้ ดวงตาของเขากระตุกอยู่ตลอดเวลาแต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้ “ถ้าแกเก่งในเรื่องการต่อสู้แล้วจะยังไงเหรอไอ้สารเลว?” “แล้วยังไงเหรอ? “ให้ฉันโทรศัพท์หน่อยถ้าแกกล้า! แกจะตายภายใจไม่กี่วินาที!” “แกอยากโทรหา