บทที่ 3869

เรย์นหัวเราะอย่างเย็นชา “ฉันขอเตือนคุณนะว่าเราจะไม่คืนเงินให้เมื่อทำธุรกรรมกันเสร็จแล้ว “คุณสามารถพาคนไข้กลับไปได้แต่เราจะไม่คืนเงินมัดจำให้! “ออกไปเดี๋ยวนี้! “หยุดทำตัวน่ารำคาญได้แล้ว!” สีหน้าของไอรีนดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น “คุณทำเกินไปแล้วนะ! “คุณไม่ได้ช่วยอะไรคนไข้เลย แล้วยังไม่คืนเงินอีกเหรอ?! “ฉันจะฟ้องคุณ!” “จะฟ้องฉันเหรอ?!” เรย์นเขียนคิ้วของเธอก่อนจะชี้ไปยังตัวเลขที่อยู่บนผนังห้อง “หมายเลขโทรศัพท์ของฝ่ายบริหารและสถานีตำรวจทุกแห่งอยู่ตรงนี้แล้ว! “เชิญโทรหาคนที่คุณต้องการได้เลย! “ถ้าคุณทำให้ฉันกลัวได้ ฉันจะหมอบกราบคุณเลย! “คุณคิดว่าคนนอกแค่สองสามคนจะมาทำอวดเบ่งได้ที่นี่เหรอ?! “มาดูกันซิว่าจะมีใครรับสายของคุณหรือเปล่า!” เรย์นทำสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม เธอคุ้ยเคยกับการหลอกเอาเงินจากนักท่องเที่ยวเป็นอย่างดี ถึงแม้ว่าจะมีนักท่องเที่ยวโทรไปขอความช่วยเหลือ แต่โรงพยาบาลแห่งนี้ก็มักจะได้รับการปกป้องอยู่เสมอ “คุณช่างไร้เหตุผลสิ้นดี!” ไอรีนรู้สึกตื่นตระหนก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นคนลำบากขนาดนี้ ฮาร์วีย์เดินเข้าไปแตะไหล่ไอรีนก่อนที่จะพูดอย่างใจเย็