บทที่ 63

“ ฮาร์วี่ย์นายมันไม่มีศักดิ์ศรีเลยหรือไง? นายกำลังทำตัวน่าตลกไปหน่อยเลย นายคิดจะทำตัวเป็นหัวหน้าครอบครัวได้อย่างไร? นายคิดว่านี่เป็นที่ ๆ ให้นายมาออกคววามคิดเห็นได้จริง ๆ งั้นหรือ?” ฌอนก้าวเดินไปข้างหน้าและจ้องไปที่ฮาร์วี่ย์อย่างเย็นชา เป็นเพราะฮาร์วี่ย์ ลูกชายสุดที่รักของเขาต้องถูกทำให้อับอายต่อหน้าผู้คนมากมาย ในตอนนี้เขารู้สึกเกลียดฮาร์วี่ย์เป็นอย่างมาก “นายอยากออกหน้าแทนแมนดี้เหรอ? เธอยอมให้นายทำอะไรแบบนั้นงั้นเหรอ? หรือถึงแม้ว่าเธอจะเห็นด้วย แต่แม่ยายของนายยังไม่คิดจะพูดอะไรออกมาด้วยซ้ำ นายมีสิทธิ์มาพูดอะไรที่นี่? นายไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความอาวุโสและความเหมาะสมคืออะไร! ไสหัวไปซะ!” ฌอนจ้องไปที่ฮาร์วี่ย์อย่างเหยียดหยาม “สิ่งที่ฮาร์วี่ย์พูดนั้นถูกต้อง รอบนี้แมนดี้จะไม่ไปทำแบบนั้นอีกแล้ว!” ทันใดนั้นลิเลียนก็พูดขึ้น “เธอ…เธอพูดอะไรออกมา?” ฌอนยื่นนิ้วออกไปชี้ไปที่ลิเลียน เขาโกรธมาก แม้แต่นิ้วของเขาก็ยังสั่น “แล้วเรื่องนายกับฉันล่ะ? นายไม่ให้แม้แต่คำอธิบายกับเราหลังจากที่กล่าวหาแมนดี้อย่างไม่ถูกต้อง นายต้องการที่จะไล่พวกเราออกจากตระกูลซิมเมอร์ แล้วตอนนี้นายรู้แล้วว่ามีเพียงลูกสาวของฉันเท