บทที่ 844

“แก…” พวกซิมเมอร์เดือดดาลด้วยความโกรธหลังจากถูกฮาร์วีย์ดูถูก แซ็คชี้มาที่เขาและตะโกนออกมาอย่างโกรธแค้น “แล้วยังไง แล้วถ้าเราใช้ไปหมดล่ะ?! ลูกเขยอย่างแกมาตั้งคำถามกับการตัดสินใจของเรางั้นเหรอ! หยุดล้อเล่นบ้า ๆ สักที!” “แกกินอาหารของเรา ดื่มน้ำของเรา แล้วแกยังพ่นเรื่องไร้บ้า ๆ ออกมาแบบนี้ ไม่มีความละอายใจบ้างเลยหรือไง?” แซ็คทำราวกับว่าเขาไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ยังไงก็หาเงินมาไม่ได้ แต่ชีวิตก็พร้อมจะเผชิญหน้า ผู้เฒ่าซิมเมอร์ก็คือผู้อาวุโสซิมเมอร์ แน่นอนว่าเขาแบกรับปัญหาได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย “ฉันหวังว่าแกคงรู้สึกแย่บ้างนะ” ฮาร์วีย์ยิ้ม “เหอะ ฮาร์วีย์ แกมาที่นี่เพื่อจะรอดูฉันหลอกตัวเองงั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ!” “แกคิดว่าฉันเป็นใคร? ฉันไม่ยอมตกต่ำเพราะเงินใช้จ่ายเพียงเล็กน้อยหรอกนะ กล้าเล่นตลกกับฉันได้ยังไง?” “แกคิดว่าฉันสกปรกเหมือนแกเหรอไง?!” ผู้อาวุโสซิมเมอร์รู้สึกพอใจ ดูเหมือนว่าคนที่ทะเยอทะยานที่สุดก็ยังคงเป็นแซ็ค ตระกูลซิมเมอเจอะเจอปัญหาที่แก้ไม่ตก แต่เขายังคงมั่นใจสูง ในเวลานั้นเองขบวนรถเล็กซัส เอสยูวีจอดอยู่บริเวณทางเข้าคฤหาสน์ เรย์ ฮาทเป็นผู้นำในกลุ่มค