บทที่ 924

“ท่านโยเอล ผมไม่สนว่าคำเชิญของพวกเขาจะเป็นจริงหรืออย่างอื่น หรือสถานะของพวกเขาจะเป็นอย่างไร เนื่องจากพวกเขากล้าที่จะตบหน้าผม พวกเขาจึงติดค้างกับผมอยู่!” ลุคพูดออกมาเสียงดังพร้อม ๆ กับความโกรธที่กำลังเดือดพล่าน โยเอลหรี่ตาไปมองที่ลุคและตอบด้วยท่าทางที่เฉยเมยว่า “เจ้าชายเซอร์เรย์ ฉันเกรงว่าคุณจะยังไม่รู้ว่าใครที่ยืนอยู่ข้างหน้าของคุณ” "ฉันจะบอกอะไรคุณให้นะ เขาเป็นคนมีเกียรติที่แม้กระทั่งฉัน โยเอล เกรแฮมคนนี้ก็ยังต้องเคารพเขา!” “ฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คุณเป็นคนเริ่มต้นความยุ่งเหยิงทั้งหมดนี้ คุณก็สมควรที่จะโดนแล้ว!” “ฉันขอให้คุณรีบคุกเข่าลงเดี๋ยวนี้ แล้วขอโทษมิสเตอร์ยอร์กเสีย มิเช่นนั้นคุณจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน!” โยเอลพยักหน้าด้วยความเคารพไปที่ฮาร์วีย์และเข้าไปทักทายฮาร์วีย์ทันทีหลังจากนั้น สายตาของทุก ๆ คนภายในงานต่างก็แสดงออกถึงความประหลาดใจและความตกตะลึง แม้แต่คนอย่างโยเอล เกรแฮมเองก็ยังเคารพฮาร์วีย์มาก ๆ ชายหนุ่มคนนี้เป็นใครกันแน่? “โยเอล เกรฮัม! นี่คุณกำลังหมายความว่าอะไร?!" “คุณคิดว่าคุณสามารถวิ่งเหยียบย่ำไปทั่วหรืออยู่เหนือตระกูลเซอร์เรย์ได้เพียงเพราะว่าคุณเป็นผ