บทที่ 1039

ตอนนี้เขาไม่สามารถบอกได้ว่าระหว่างผู้หญิงสองคนใครกันแน่ที่เป็นกิ๊ก เขามองแองเจลีน “คุณเลือกเป็นตัวละครตัวไหน?” แองเจลีนตอบอย่างไม่ลังเล “ภรรยาคนแรก” ดังนั้นเจย์จึงฆ่าแองเจลีนทันที เสียงของเกมดังขึ้น ‘สามีกำจัดภรรยาที่ยากจนไป เกมจบแล้ว’ เขาเป็นคนที่มีเหตุผลและนิ่งสงบซึ่งสามารถแยกระหว่างชีวิตจริงกับเกมได้อย่างเด็ดขาด ส่วนแองเจลีนเป็นคนที่อ่อนไหวซึ่งสงสารตัวละครในเกม การจบเกมแบบนี้ทำให้เธอรับไม่ได้ เธอเสียใจมากมายจนคุมไม่ไหว ดวงตาดำขลับของเธอแดงก่ำและบวมเพราะเธอรู้สึกเหมือนโดนกำจัดและไม่มีค่า เธอจ้องเจย์อย่างโมโห ตัวเธอสั่นไปทั้งร่างด้วยโทสะ “แค่เล่นเกมแพ้ก็ต้องร้องไห้ด้วยเหรอ?” เจย์มองเธอพร้อมหยัน พวกผู้หญิงอารมณ์แปรปรวนกันหมดเหรอไงนะ? แองเจลีนคำราม “ทำไมนายถึงฆ่าฉัน?” ทำไมไม่เป็นหล่อน? เจย์แค่นเสียง มองเธอเหมือนเห็นคนปัญญาอ่อน “ก็เราแข่งเกมกัน ผมจะไปกำจัดใครถ้าไม่ใช่คุณ?” แองเจลีน “...” “นายแค่จะเอาชนะฉันเหรอ?” “ก็ใช่น่ะสิ” แองเจลีนล้มลงไปนั่งบนพื้นพร้อมหลั่งเหงื่อเย็นออกมา เธอพยายามปลอบตัวเองว่านี่มันเป็นแค่เกม เจย์มองเธออย่างสงสัย เมื่อเห็นเม็ดเหงื่อผุดขึ้นที่หน้าผาก