บทที่ 1091

ทันใดนั้นออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น เจย์วางยี่หร่าไว้บนโต๊ะกาแฟก่อนลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู คุณนายอาเรสและเซร่ายืนอยู่หน้าประตู เซร่านั้นเกาะแขนของคุณนายไว้อย่างสนิทแนบแน่น วันนี้ตัวเธอเองก็ดูสวยสง่ามีระดับเพราะเธอทุ่มเทความคิดไปกับการแต่งตัววันนี้มาก เจย์เปิดประตูที่มีระบบนิรภัยออกมาและงุนงงไปเล็กน้อยเมื่อเห็นพวกเธอ “ลูกแม่” เมื่อคุณนายอาเรสได้เห็นเจย์อีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานาน เธอก็รู้สึกตื้นตันอารมณ์ท่วมท้นจนน้ำตาไหลพราก เธอพยายามจะเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าเจย์ แต่เจย์ก็หันหน้าไปด้านข้างเพื่อหลบการสัมผัสนั้น เมื่อเซร่าเห็นว่าเจย์นิ่วหน้า เธอก็รีบอธิบายให้เขาฟังอย่างเร็วว่า “เธอเป็นแม่ของคุณค่ะ เจย์บี้” เจย์ยังคงจ้องพวกเธอ หลังจากที่โดนมาริลินหลอกและยังมาโดนพวกนักฆ่าทำร้าย เจย์ก็ได้รับรู้ว่าเขามีตัวตนที่ไม่ธรรมดา ดังนั้นตอนนี้เขาจึงระมัดระวังทุกคนที่เข้ามาหาเขา คุณนายอาเรสไม่รู้ถึงความกังวลใจของเจย์ เธอเริ่มแนะนำตนเองกับเขา “นี่ลูกจำพวกเราไม่ได้แล้วเหรอ ลูกแม่? แม่เป็นแม่ของลูกไงและนี่… เป็นผู้หญิงที่ลูกรักที่สุด” เจย์หันไปมองหน้าเซร่าพอเป็นพิธี ความรู้สึกเฉยชาในใจก็ทำให้ตัวเ