บทที่ 1145

เจย์อึ้งไปเล็กน้อยก่อนพูดขึ้นด้วยความหมายแฝงลึกซึ้ง “โอ้จริงเหรอ? คุณคิดถึงอดีตเหรอ?” ในอดีตเธอไม่ใช่ประธานของแกรนด์ เอเซียที่มีอำนาจบงการชีวิตคนอื่นรวมถึงทรัพย์สินมากมายได้ตามใจแบบนี้ แต่เธอก็ชอบเหรอ? แองเจลีนเอนตัวพิงไหล่ของเขาก่อนพูดอย่างโศกเศร้า “ฉันคิดถึงวันเก่า ๆ ที่เราไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องกังวลแล้วสายตาฉันก็มีไว้มองคุณเท่านั้น ตอนนี้มันมีหลายสิ่งที่ช่วยไม่ได้…” เจย์ฟังเธอและโอบกอดเธอแน่นขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ เขาภาวนาเหลือเกินให้เรื่องที่ซิดนีย์เล่ามานั้นไม่เป็นความจริง เขาอยากจะเชื่อว่าทั้งเขาและแองเจลีนต่างก็รักและโอบกอดกันไว้ เชื่อว่าความรักของเขาทั้งคู่นั้นไม่ซับซ้อนและใสบริสุทธิ์ หลังมื้อค่ำ เจย์ล้างจานขณะที่แองเจลีนและเซ็ตตี้น้อยออกไปดูดอกไม้ในสวน ทันใดนั้นมือถือของเจย์ก็สั่น เขาหยิบมือถือออกมาและเห็นข้อความจากแม่ของเขาปรากฏอยู่บนหน้าจอ เขารู้สึกงุนงงเล็กน้อยก่อนที่จะเลื่อนปลดล็อกมือถือ คุณนายอาเรส [แองเจลีนวางกับดักแม่ ลูกมาช่วยแม่ที] หน้าเจย์เปลี่ยนสี เขารู้สึกได้ว่าทั้งกายกำลังเย็นเยียบเป็นน้ำแข็ง ทำไมแองเจลีนต้องทำแบบนี้กับแม่ของเขาด้วย? เจย์วางจานลงแล้วเดินออ