บทที่ 1156

เมื่อหัวหน้ามองเห็นเจย์ ดวงตาเขาก็เป็นประกายระยับ “เป็นแขกที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ รัชทายาทแห่งเมืองอิมพีเรียลนี่เป็นคนพิเศษเชียวนะ แต่ก็ยังอุตส่าห์ลดตัวมาบริษัทเล็ก ๆ ของเรา ผมรู้สึกเป็นเกียรติมาก” “เข้าเรื่องได้แล้ว” เจย์ดึงเก้าอี้ตรงหน้าของหัวหน้ามาแล้วนั่งลงด้วยท่วงท่าสง่างาม “ผมได้ยินมาว่าเปปเปอร์รัซซี่นั้นถนัดเรื่องการถ่ายภาพประจำวันของพวกคนในแวดวงสังคมชั้นสูง ผมเลยมานี่พร้อมข้อเสนอ” “เชิญบอกมาได้เลยครับ นายท่านอาเรส” หัวหน้าพยักหน้าพร้อมโค้งคำนับ “ผมอยากรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับอดีตของผม บอกทุกอย่างที่คุณรู้มาให้หมด” หัวหน้ารู้สึกไม่สบายใจ “นายท่านอาเรส คุณคงรู้ว่าในสายงานของเรา การที่จะได้ข้อมูลมาสักเรื่องมันก็มีค่าใช้จ่ายไม่น้อย ถ้าคุณต้องการข้อมูลมากขนาดนั้นแล้วผมจะไปเก็บเงินที่ใครล่ะครับ?” เจย์ตะคอก “ก็ไปเก็บที่แกรนด์ เอเซียสิ” ทันทีที่พูดออกไปแบบนั้นเจย์ก็รู้สึกเสียอารมณ์ ทั้ง ๆ ที่เขาต้องการจะเว้นระยะห่างจากแองเจลีนแต่ทำไมเขาถึงได้คิดถึงเธอตลอดเวลากันนะ? หัวหน้ารู้สึกยินดีมาก “งั้นเชิญถามมาเลยครับนายท่านอาเรส ผมจะบอกทุกเรื่องที่ผมรู้” “เรื่องประวัติการสมรส” เจย์พูด หัวหน