บทที่ 1174

รถเกราะยังคงเผาไหม้อยู่ท่ามกลางกองไฟจนรถร้อนระอุ เจย์และเทมเพสต่างก็ไม่สามารถที่จะบังคับพวงมาลัยรถได้อีกต่อไป ในที่สุดรถเกราะก็เสียการควบคุมและหลุดออกมาจากกองเพลิง พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อควบคุมรถ แต่มันก็เป็นความคิดลม ๆ แล้ง ๆ จากที่ฟากของเขา เพราะทันใดนั้นเองก็มีเสียงปืนดังขึ้นมาจากทางเบื้องหลัง กระสุนกระทบนอกตัวรถ ทำให้เกิดเสียงดังสนั่น โชคดีที่กระจกของรถนั้นกันกระสุน ดังนั้นกระสุนส่วนมากก็กระทบกระจกรถแต่เจาะเข้ามาไม่ได้ ตอนนั้นเองก็มีชายใส่สูทสีขาวถือปืนสไนเปอร์โผล่มาจากด้านหลัง กระสุนจากปืนที่ชายคนนั้นยิงสามารถเจาะเกราะของตัวรถได้… เมื่อเห็นว่ากระสุนกำลังจะยิงถูกเจย์ เทมเพสก็พุ่งเอาร่างของตนเข้ามาบังกระสุนไว้ แม้เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าเขาโดนยิง แต่เทมเพสก็ยังคงยิ้มกว้าง “ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ นายท่านอาเรส ผมใส่เสื้อกันกระสุนอยู่ เจย์จับเทมเพสที่กำลังจะหมดสติไว้แล้วสั่งเขาว่า “ห้ามตายนะเทมเพส นายต้องมีชีวิตอยู่ต่อนะ” เจย์เองก็บาดเจ็บเช่นกันจากการโดนกระแทกนับครั้งไม่ถ้วนและนอนกองอยู่บนพื้นรถเกราะ ตอนที่เขากำลังเฉียดตาย จู่ ๆ เขาก็รู้สึกตื่นตระหนก “ฉันเริ่มที่จะเสียใจแล้ว เทม