บทที่ 1241

เซย์นยังไม่ยอมแพ้ เขาถามว่า “แล้วรู้เหรอว่าองค์กรโลกาวินาศอยู่ที่ไหน?” คำถามของเขาทำให้ทุกคนได้คิด บางทีการหาองค์กรลึกลับที่ชั่วร้ายนั่นอาจจะยากกว่าการหาตัวร็อบบี้น้อยซะอีก แองเจลีนพยักหน้าและบอกว่า “ฉันคิดว่าฉันรู้” ทุกคนตะลึงจนพูดไม่ออก “เกรย์สัน ไปหยิบเซฟฉันมา” แองเจลีนสั่ง “ได้ครับ” เกรย์สันหันหลังออกไป หลังจากรอพักใหญ่ หลังจากที่เกรย์สันกลับที่แกรนด์ เอเซีย เมื่อเขากลับมาพบทุกคนอีกครั้งเขาก็ถือกล่องเล็ก ๆ ไว้ในมือ “ในนั้นมีอะไร?” เจย์ถาม เกรย์สันเปิดกล่องไม้และเผยให้เห็นจดหมายปึกหนึ่ง ดวงตาเหยี่ยวของเจย์หดเล็กพร้อมกับแผ่รังสีคุกคามออกมาทั่วร่าง ตลอดหลายปีที่เขาไม่อยู่ มีคนติดต่อกับผู้หญิงของเขาตลอดด้วยวิธีการโบราณแบบนี้เหรอ? เชอะ โรแมนติกไปไหม?! “ใครเขียนจดหมายพวกนี้?” สายตาของเจย์จ้องที่รูปกุหลาบบนซองจดหมาย เสียงเขาเยียบเย็นจนสามารถแช่แข็งวัวทั้งตัวให้ตายได้ เกรย์สันกลัวจนไม่กล้าตอบ สุดท้ายแองเจลีนก็เป็นคนอธิบาย “จดหมายพวกนี้มาจากโคล เจย์บี้เร็วเข้า ดูสิว่ามีที่อยู่ของพวกโลกาวินาศอยู่บนนั้นไหม?” เจย์อยากจะฆ่าโคลให้ตายเสียตอนนั้น แต่เขายังคงสติไว้ได้เพราะว่าแองเจลี