บทที่ 684

แม้จะมีความมุ่งมั่นและความยับยั้งชั่งใจอย่างไร้มนุษยธรรมก็ตาม แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะระงับความปรารถนาที่ทำให้หัวใจสั่นไหวในขณะนั้นได้เลย เขาต้องการที่จะมีเธอ อยู่เคียงข้างเธอโดยไม่คำนึงถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบตัวของพวกเขา … “ฉันขอโทษนะ เจย์ นายสามารถเรียกฉันว่าคนเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่ครอบครัวเซเวียร์จะสูญเสียแองเจลีนไปไม่ได้อีกแล้ว ฉันไม่อยากเห็นแองเจลีนวิ่งเข้าหานายสุ่มสี่สุ่มห้าอีก มันเหมือนแมลงเม่ากำลังบินเข้าสู่เปลวไฟ นั่นไม่ใช่การเรียกหาเธอ” “ผมสัญญากับคุณครับ ท่านปู่ ผมสัญญาว่าจะดูแลเธอ ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตของผม ผมก็จะปกป้องเธอให้ปลอดภัย” เขาได้อ้อนวอนและขอร้องท่านปู่ไม่ให้ห้ามสิทธิ์ของเขาที่จะรักแองเจลีน อย่างไรก็ตาม เขาถูกตัดสินอย่างกับคนถูกประหารชีวิตโดยประโยคถัดไปของท่านปู่ “ไม่เข้าใจอีกเหรอ เจเจ? มีเพียงเธอที่ยังมีชีวิตอยู่ต่อได้เท่านั้นเพื่อที่ทำให้พวกเธอสองคนมีอนาคตร่วมกันได้ แล้วนายจะทำยังไงถ้าเธอตาย?” เจย์มีความรู้สึกสั่นเทาอย่างหนักแล้วพูดเสนอแนะว่า “ผมจะไม่ปล่อยให้เธอตาย” เขาต้องทนทุกข์กับผลที่ตามมาของการตายของเธออีกครั้ง และมันเป็นสิ่งที่ไร้หนทางและความเศร