บทที่ 744

เจนสันพูดว่า “คุณแม่กลัวว่าอาการของผมจะแย่ลงใช่ไหม?” แองเจลีนกล่าวว่า “เจนส์ ลูกไม่ได้มีอาการอะไรเลย ลูกแค่มีบุคลิกที่เย็นชา เหมือนพ่อ นี้เป็นเรื่องจริงที่ค่อนข้างจะดี เพียงแต่ว่าเพื่อนร่วมชั้นเรียนของลูก อาจคิดว่านายเป็นคนหยาบคายและไม่สนใจคนอื่น หากพวกเขาไม่ชอบลูกและแยกห่างจากตัวลูก ไม่ต้องเศร้านะ ยังไงแม่ก็จะเป็นคนที่รักลูกตลอดไป” ในที่สุด เจนสันก็ได้ยินความตั้งใจจริงของแม่และกอดเธอ “คุณแม่ครับ ขอโทษที่ทำให้แม่เป็นห่วง” แองเจลีน “…” ทำไมเด็กคนนี้ช่างพูดมีเหตุผล? ขณะส่งเด็ก ๆ ทั้งสามคนไปโรงเรียน พวกเขาพบกับคนใช้ของครอบครัวไททัสที่กำลังไปส่งลูกสาวของครอบครัวไททัสที่หน้าประตูโรงเรียน การกระทำของพวกเขาทำให้บริเวณลานหน้าประตูโรงเรียนมีความแออัดในทันที มีขบวนรถยาวติดอยู่บนทางเท้าที่ทางเข้าไปสู่โรงเรียน เห็นได้ชัดว่าเป็นการขับรถที่ผิดระเบียบ แต่การรักษาความปลอดภัยที่ประตูโรงเรียนและผู้ปกครองที่ถูกรบกวนบนท้องถนนต่างสั่นสะท้านและเบี่ยงตัวออกจากถนนหลัก ไม่มีใครกล้ากล่าวโทษครอบครัวไททัสเรื่องความเอาแต่ใจของพวกเขาเลย “ว้าว ดูนั่นสิ! ลูกสาวของตระกูลไททัสกำลังจะไปโรงเรียน” “ฉันได้ยินมาว่าใ