บทที่ 766

แองเจลีนถอนหายใจอย่างอ่อนแรง “ถึงฉันจะเกลียดตระกูลไททัสมาก แต่นายไม่ควรเข้ามาเกี่ยวข้องกับผู้ไร้เดียงสาเช่นนี้ ท่านอาเรส” ก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอสังเกตเห็นเจย์จ้องมาที่เธอด้วยสายตาที่คมกริบ เธอพลันเงียบ เจย์ถอนหายใจเช่นกัน แองเจลีนไร้เดียงสามาก เขาจะไม่กังวลเกี่ยวกับเธอได้อย่างไร? ฟินน์เห็นว่าอากาศรอบ ๆ ตัวทั้งคู่เริ่มเย็นลงและอึดอัด เขาก็เลยขัดจังหวะและพูดว่า “นายหญิงเซเวียร์ แผลของคุณต้องได้รับการรักษาใช่ไหมครับ?” เจย์ตอบว่า “พาเธอไปทำแผลซะ” แองเจลีนปฏิเสธ “ไม่จำเป็น มันไม่ร้ายแรงอะไร มันเป็นแค่บาดแผลเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น” เจย์เหลือบมองไปยังแขนของเธอ ซึ่งเป็นสีแดงเลือดอยู่และตะคอก “ทำตามที่ฉันบอกแล้วหยุดพูดพล่ามได้แล้ว” นี่เขาเป็นห่วงเธอใช่ไหม? แองเจลีนพึมพำ “ฉันจะไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องโกรธขนาดนั้นก็ได้นี่” ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ฟินน์ก็เดินกลับไปที่รถเพียงลำพัง เจย์มองฟินน์ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาซีดลง “แองเจลีนอยู่ที่ไหน?” ฟินน์ยักไหล่ “นายหญิงเซเวียร์ไม่อยากทำให้คุณโกรธแล้ว เธอก็เลยเรียกแท็กซี่ออกไปแล้วครับ” เจย์จ้องมองไปที่ทางเข้าโรงพยาบาล ซึ่งเขาเห็นแองเจลีนขึ้นแท็กซี่ ดวงตา