บทที่ 921

เครื่องบินขับไล่บินวนอยู่ในอากาศเหนืออสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน แต่ละลำมีอุปกรณ์คล้ายเรดาร์ซึ่งกวาดจับไปทั่วทุกมุมของพื้นที่ มันทำให้สิ่งมีชีวิตในพื้นที่นี้ไม่มีที่ไหนสามารถหลบซ่อนได้ รังสีแห่งความตายได้กลืนกินสิ่งมีชีวิตราวกับประจุไฟฟ้า เผาผลาญพวกเขาให้เป็นซากศพที่ไหม้เกรียม ภายในหอท่าเรือหอมหวน ในห้องรับประทานอาหาร มุมปากของเจย์ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่งดงาม ขณะที่เขาจ้องมองไปที่สมาชิกในครอบครัวของเขาที่เป็นลมหมดสติไป นี่เป็นอาหารมื้อเย็นครั้งสุดท้ายกับพวกเขา เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ขัดขวางแผนการของเขา เจย์จึงได้ปรุงอาหารมื้อเย็นด้วยยาพิษปลอม “พวกนาย นำพวกเขาไปที่โลงศพทางชีวเคมี” “ครับผม” อุโมงค์ทางเดินที่ดั้งเดิมคับแคบจากหอท่าเรือหอมหวนไปยังวังใต้ดินได้กว้างขึ้นอย่างมาก ต้องขอบคุณคนที่ทำงานข้ามคืนที่ลงแรงกับมัน เมื่อมาถึงวังใต้ดิน เจย์เฝ้าดูขณะที่ผู้คนของเขาวางท่านปู่และคนอื่น ๆ ไว้ในโลงศพทางชีวเคมี เขาปิดโลงศพด้วยตัวของเขาเอง โลงศพเหล่านี้ไม่เพียงแต่สร้างขึ้นเพื่อทนต่อการกวาดของรังสีอินฟาเรดเท่านั้น แต่ยังสามารถทำลายเรดาร์ที่ใช้ได้อีกด้วย นอกจากนี้ ระบบปิดล็อคที่แข็งแรงของพ