บทที่ 926

แองเจลีนเดินเข้าหาพร้อมกับความตั้งใจที่จะปลอบโจเซฟีน เพียงเพื่อดูความไม่สบายใจที่เพิ่มขึ้นขณะที่สายตาของอีกคนมองมาที่เธอ ท่าทีของทั้งเซย์นและโจเซฟินทั้งน่าสงสารและน่าห่วง ทำให้แองเจลีรู้สึกไม่สบายใจ “พี่ชายของเธออยู่ไหน?” เธอถาม โจเซฟินอ้าปาก เพียงแต่ถูกมือของเซย์นปิดเอาไว้ราวกับว่าชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับมัน เลือดนั้นก็ไหลจากหน้าของแองเจลีน ทิ้งให้เธอเป็นเหมือนผีเสื้อปีกเดียวที่ไม่สามารถกางปีกของมันและบินไปได้ ถูกลิขิตให้เหี่ยวและแห้งไป “พี่ชายของเธออยู่ไหน?” แองเจลีนถามอีกครั้ง เสียงของเธอเบาเกินไปที่จะได้ยินความโกรธอยู่ภายใน อย่างไรก็ตาม เซย์นก็เพียงแต่รัดแขนของเขาแน่นเป็นการตอบโต่ เช่นเดียวกับเพชฌฆาตที่โหดเหี้ยม เซย์นไม่มีทีท่าที่จะปล่อยไปจนกว่าโจเซฟินจะหายใจเฮือกสุดท้าย แองเจลีนค่อย ๆ ยืนขึ้น สายตาของเธอมองไปที่เปลวไฟตรงหน้าพวกเขา เธอวิ่งเข้าไปยังกองไฟโดยไม่ลังเล เซย์นและคนที่เหลือรู้สึกใจหาย พวกเขาผ่อนคลายเพียงเล็กน้อยเท่านั้นในตอนที่เกรย์สันรีบพุ่งตามแองเจลีนไปเพื่อรั้งเธอไว้ “ได้โปรดเถอะครับ ท่านประธานหญิง ผมเสียใจอย่างสุดซึ้งกับความสูญเสียของคุณ” เกรย์สันสะอื้น คำว่า