บทที่ 129

“ไม่ต้องใส่ใจหรอกว่าฉันจะคิดยังไง ตอนนี้เธอควรตั้งสมาธิกับเรื่องของควินซี่ก่อน... ยัยนั่นไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ แน่” เสียงเครียดของแอนดรูทำให้ฉันเอะใจ “ควินซี่โทรมาพูดอะไรอีกหรือเปล่า?” “ตอนนี้ยัยนั่นคือหมอที่กำอาวุธไว้และพร้อมทำร้ายเธอได้ทุกเวลา” เขาอธิบาย “นั่นคือสิ่งที่ฉันจะสื่อ” แอนดรูวางสายไปทันทีหลังจบประโยค หัวใจยังเต้นรัวเร็วด้วยความวิตกกังวลเมื่อนึกถึงคำว่า ‘อาวุธ’ ที่อีกฝ่ายเอ่ยทิ้งไว้ ฟังอย่างกับหล่อนจะฆาตกรรมฉันอย่างใดอย่างนั้น แคโรส่ายหัวไล่ความคิดฟุ้งซ่านนั่นออกไป พยายามสุดความสามารถที่จะไม่ปรักปรำหรือกล่าวโทษการกระทำของควินซี่ไปในทางลบ ร่างบางสาวเท้าเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะเดินออกมาหยิบโทรศัพท์แบบเดียวกันกับของแซคคารี่ที่เธอโยนทิ้งไว้ที่โซฟาก่อนหน้า อย่างกับโทรศัพท์ของพวกคู่รัก เมื่อวานเลขารอยบอกว่าโทรศัพท์เครื่องออกแบบโดยตระกูลชิค และสองเครื่องที่สามารถใช้การได้ก็อยู่ในมือของฉันกับแซคคารี่ ฉันเปิดเครื่องพลันพบกับข้อความมากมายที่ค้างอยู่ในวีแชท นิ้วเรียวกดปิดโปรแกรมอย่างไม่ใส่ใจ แล้วหยิบยาออกมากินก่อนจะเดินสำรวจรอบบ้านเล่น ๆ ฉันเดินเตร่ไปเรื่อยจนเจอที่เงียบ ๆ