Webfic
Buksan ang Webfix app para sa higit pang kahanga-hangang content

Capítulo 87

Quizás debido a que ambos estudiaron medicina, sus movimientos y gestos reflejaban una paciencia y amabilidad innatas. Belén se sentó frente a él, sintiéndose repentinamente nostálgica, —Parece que han pasado tres años desde la última vez que nos vimos. Miguel asintió, sosteniendo una cuchara de hierro entre sus largos dedos, revolviendo su café, —Sí, realmente ha pasado mucho tiempo. En ese entonces, el señor Bata me envió a Sudáfrica y estuve allí tres años. Ambos habían estudiado juntos en Bata, destacándose como los dos más talentosos, por lo que solían colaborar frecuentemente. —Es cierto, al principio podías enviar noticias de vez en cuando, pero durante los últimos dos años casi no supe nada de ti. Llegué a pensar que te había pasado algo —dijo Belén con una voz suave. Ya habían conocido a Miguel por siete años, aunque después ella regresó a Vientomar y Miguel se fue a Sudáfrica. —Al principio todo estaba bien, pero luego, cuando me uní al grupo para adentrarnos más en la selva

Naka-lock na chapters

I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content

I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.