Webfic
Buksan ang Webfix app para sa higit pang kahanga-hangang content

Capítulo 112

Ana tampoco tenía sueño; sobre todo, estaba preocupada por Pablo. No sabía si Javier, estando en el hospital, podría cuidarlo bien. Decidió que, cuando amaneciera, iría a verlo. Ya que ninguna de las dos tenía sueño, Ana comentó: —¿No puedes dormir? Si quieres, puedo quedarme a charlar contigo. Sara negó con la cabeza, pero enseguida asintió rápidamente. Ana arrugó la frente; no entendía lo que Sara quería expresar. Al ver el gesto de Ana, Sara se puso aún más nerviosa, temiendo haberla molestado. Se apresuró a decir: —Yo... es que te ves tan joven, ¿cómo terminaste trabajando como cuidadora? Era un tema un poco forzado, pero a Ana no le molestó. Sonrió y respondió: —No soy tan joven, tengo veinte años. Estoy trabajando como cuidadora para ganar dinero. —¿Y... necesitas mucho dinero? —Sí, muchísimo. Pero no importa, voy a trabajar duro para conseguirlo. —Entonces... si necesitas más, yo tengo dinero. Podría... podría pagarte un poco más. Ana no pudo evitar reírse. —No hace falta. Ya me

Naka-lock na chapters

I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content

I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.