Capítulo 116 Volver a sacar viejos asuntos
Después de aquellas palabras, Noelia captó en el fondo de los ojos de Honorato un brillo de sarcasmo y agitación que no podía ocultar.
Ella preguntó con calma: —Has hablado tanto tiempo, ¿tienes alguna prueba concreta de que fue Antonio quien lo hizo?
Honorato, con un dejo de orgullo, soltó una risa burlona: —Por supuesto, tengo testigos.
—¿Quién?
...
Honorato hizo una pausa, y al ver que Noelia insistía sin rendirse, desvió la conversación con una mirada esquiva: —Si quieres saber la verdad, llama a Antonio. Si hablamos juntos de los viejos rencores, ¿no sería más claro?
Al ver su intención de ocultar a alguien, Noelia tuvo un pensamiento repentino; en la superficie, se quedó paralizada y asintió rígidamente.
—Tienes razón —dijo con voz sorda y enfadada—:¿Por qué no lo llamas tú directamente?
Al mencionar esto, Honorato se mostró aún más enojado y exclamó: —¡Quién sabe dónde está!
Quería atrapar a Antonio, pero este, astuto hasta los huesos, aún no había dado señales de

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link