Capítulo 131 No me importa
—Juana, lo de las acciones que me dio el abuelo no es como tú piensas.
Angélica miró a Juana con urgencia. No quería que esto afectara su relación.
Aparte de Rosa, Juana había sido muy buena con ella, siempre considerando su posición en todo y ayudándola incondicionalmente.
Ya casi no tenía expectativas sobre los lazos familiares, no podía perder una de las pocas amistades que le quedaban.
Juana levantó la mirada. —Diez por ciento, ¿y Leire y yo solo un uno por ciento? ¿Y no puedo pensar más en eso?
Angélica sacudió la cabeza. —El abuelo me lo dio para compensar un arrepentimiento pasado. Si no estás contenta, mañana le pediré que revoque el acuerdo de donación.
Le apretó la mano a Juana, con sinceridad en sus ojos e incluso un ligero enrojecimiento en los bordes.
—¿Por qué lloras ahora? —Juana, de repente, cambió su tono y no pudo evitar reír.
Angélica se quedó paralizada.
—Parece que mi actuación no está nada mal. Realmente te engañé —Juana sonrió.
Fue entonces cu

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link