Capítulo 19
—Yo no he dicho que no vaya a ayudarte, ¿por qué esa cara de derrotada?
Sergio dijo mientras esbozaba una sonrisa y echaba un vistazo a la copa de vino frente a mí: —Si esto fuera una tinaja de agua, seguro ya habrías saltado dentro.
.—..
El comentario me tomó por sorpresa, y levanté la mirada de inmediato mientras mordía ligeramente mi labio: —Sé que pedirte ayuda de repente es algo precipitado. Si no quieres ayudarme, lo entenderé...
Sergio se recostó en el respaldo de su silla y me interrumpió: —Si quieres que te ayude, puedo hacerlo, pero basándome en el principio de ayuda mutua. ¿No deberías hacer algo por mí también?
La alegría que me invadió al escuchar que estaba dispuesto a ayudarme, era evidente en mi rostro. —¡Por supuesto!
—Ni siquiera te he dicho qué ayuda necesito, ¿y ya aceptaste tan rápido? —Sergio arqueó una ceja, con una sonrisa burlona.— ¿Y si te vendo?
Sonreí y dije: —¿Cómo podría ser de otro modo? Confío en la integridad de Sergio.
Sergio me miraba fijam

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link